پایگاه شهدای ایوان

ملتی که شهادت برای او سعادت است پیروز است.   امام خمینی (ره)

*زندگی نامه :

شهید علی احمدی در سال 1340 در خانواده ای مذهبی و مستضعف رشد کرد. وی از همان اوایل کودکی عشق به ائمه و ولایت را در وجود خدایی خود متجلّی نمود و با عشق و علاقه وافر قدم در عرصه های تعلیم و تربیت نهاد و همزمان در مکتب تعلیم آیه های سبز قرآن فعالیت نمود، او در سال 1360 موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته ی تجربی گردید. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، این شهید سرافراز با حضور فعال در مراسمات مذهبی، همکاری با سپاه پاسداران، تشکیل کلاس های نهضت سواد آموزی، عملاً قدم در عرصه های خدمت نهاد. وی در تیرماه سال 1360 خدمت در نهاد سپاه را برگزید و به عنوان پاسدار رسمی راهی میادین نبرد حق علیه باطل شد تا بسان شیران روز و زاهدان شب خاکریزهای مهران و قله های برافراشته ی ماووت بر گام های استوار این رزمنده بی ادعا بوسه افتخار زده و هم سنگرانش همواره مناجات های شبانه اش را آویزه ی دل و جان قرار دهند.

شهید احمدی بارها عباس وار، تیر و ترکش را بر جان آسمانی خود پذیرا شد. او در سال های 1362 و 1365 به شدت مجروح شد اما این موانع نتوانست او را از راهی که برگزیده بود منصرف سازد. این سردار گمنام با حضور در عملیات های والفجر 3، والفجر 5، کربلای 1، کربلای 10، و نصر 4، در کسوت های علمداری و فرماندهی توانست شدیدترین ضربه ها را به دشمن وارد آورد. حماسه آفرینی های وی برای نیروهای اسلام چنان غرور آفرین و روحیه بخش بود که به وی لقب (بمب روحیه) داده بودند. عاقبت این مجاهد نستوه در بامداد دوم تیرماه سال 1366 در منطقه ی عملیاتی ماووت عراق (نصر 4) در مصافی تن به تن نیروهای گارد ویژه عراق، در اوج عزت و افتخار شربت شهادت نوشید و از خاک بر افلاک شد، در حالی که بر بازوی خویش نوشته بود سلام من را به محمد باقر برسانید؟! جالب اینکه بعد از شهادتش فرزندی به نام محمد باقر از او به یادگار مانده است!

 * فرازی از وصیت نامه :

برادران و خواهران عزیز قدر انقلاب اسلامی این نعمت اسلامی را بدانید و همواره در راه امام قدم بردارید. من شهادت در راه خدا و بودن با بسیجیان را بر همه چیز ترجیح می دهم، امیدوارم در شهادتم بی تابی نکنید و همواره راه سرخ شهدا را ادامه دهید.